هدف اصلی این مقاله بررسی و تحلیل نقش و تأثیر عوامل دینی در کارکرد حوزه
نظامی ایران عصر صفوی است. یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که توانمندیهای عوامل
دینی، هم با کار کرد نظامی صاحبان مناصب دینی نظیر صدر، قاضی فعلیت یافت و هم با نقش
های نظامی خارج از چارچوب حکومتی عالمان دین بروز پیدا کرد. ملاحظات دینی صفوی ها
در جنگ و صلح از جمله مؤلفههای تأثیر گذار دین در کارکرد حوزه نظامی بود . همچنین
بهره گیری آنان از شعائر مذهبی در جنگها و مشارکت شخصیتهای دینی در فعل و انفعالات
نظامی بخش دیگری از این تأثیر بود. عالمان دین در عرصه برخی نبردها و حتی فرماندهی برخی
جنگها و دفاع از شهرها نقش آفریدند. در مواقعی که حاکمان و تصمیم گیران نظامی دولت
صفوی از این توان به درستی بهره گرفتند، معمولاً به تقویت بنیه نظامی دولت صفوی انجامید، اما
در مواردی که سوءتدبیر و یا بی اعتنایی نسبت به این نیروی بالقوه وجود داشت، ناکامی هایی را
در عرصههای نظامی در پی داشت.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله: تخصصي تاریخ اسلام دریافت: 1396/5/28 | ویرایش نهایی: 1398/9/18 | پذیرش: 1396/5/28 | انتشار: 1396/5/28 | انتشار الکترونیک: 1396/5/28
Raznahan M H, Moshfeghifar E. Evaluation of the role of religious factors in Safavid military efficiency. مطالعات تاریخ اسلام 2016; 7 (27) :107-138 URL: http://journal.pte.ac.ir/article-1-83-fa.html
رازنهان محمد حسن، مشفقی فر ابراهیم. ارزیابی نقش مؤلفه های دینی در توان نظامی حکومت صفوی
. فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام. 1394; 7 (27) :107-138