پس از فتح ایران به دست اعراب و تغییر نظام سیاسی این سرزمین، ایران توانست درون مایه فرهنگی و اصالت تاریخی، هنری و ادبی خود را حفظ کند. اگرچه باید اسلام پذیری ایرانیان را نقطه عطفی در تاریخ این کشور دانست که موجب دگرگونیهای عمیقی در جامعه ایران گردید، اما شکست از اعراب و گرویدن به اسلام به معنای اتمام قدرت فرهنگی ایران نبود. زیرا عناصر فرهنگ ایرانی و حضور ایرانیان در سدههای نخستین اسلامی چنان نیرومند بود که نه تنها هویتی نوین و ممتاز را در درون جهان اسلام آفرید، بلکه ملل همجوار را نیز تحت تاثیر قرار داد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد عواملی چون عربگرایی امویان، قدرتیابی عباسیان، ظهور سلسلههای محلی، نهضت شعوبیه، تعامل جامعه ایرانی و اسلامی و تحولات ادبی-هنری زمینههای پایداری و پیوستگی فرهنگی ایران را در سدههای نخستین اسلامی فراهم ساخت. مقاله حاضر، کوشیده است علل و زمینههای پایداری فرهنگ ایرانی را پس از ورود اسلام به ایران با مطالعه تاریخی و روش توصیفی-تحلیلی بررسی نماید.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله: تخصصي تاریخ اسلام دریافت: 1399/3/21 | ویرایش نهایی: 1401/1/31 | پذیرش: 1399/5/13 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/3/30 | انتشار: 1399/10/10 | انتشار الکترونیک: 1399/10/10
jafarpoornasirmahalleh H, khezri A. the contexts of Iran's cultural continuity and resistance in the early Islamic centuries. مطالعات تاریخ اسلام 2021; 13 (48) :61-86 URL: http://journal.pte.ac.ir/article-1-731-fa.html
جعفرپورنصیرمحله حلیمه، خضری احمدرضا. زمینه های پیوستگی و پایداری فرهنگی ایران در سده های نخستین اسلامی. فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام. 1400; 13 (48) :61-86