هرچند اغلب گزارشهایی که از سقیفه بنیساعده در منابع دست اول وجود دارد، حاکی از آن است که تصمیمهای اتخاذ شده در آن با حضور و مشارکت سیاسی عموم مهاجران و انصار صورت گرفته، مدعای مقاله پیشرو بر این است که عموم مهاجران و انصار از وقایع مدینه بیخبر بودند و به همین دلیل، مشارکت سیاسی فعالی در این وقایع نداشتند. حدود سه هزار نفر از بزرگان مهاجر و انصار که به دستور پیامبر(ص) ملزم به حضور در لشکر اسامه بودند، در منطقهای به نام «جِرف»، در سه مایلی(پنج کیلومتری) بیرون از مدینه، اردو زده و آماده اعزام به شام بودند، تا آن که فرستادهای از مدینه خبر رحلت پیامبر(ص) را به اسامه داد و او فقط با تنی چند از سران مهاجر و انصار به مدینه بازگشت. در حالی که برخی روایتها، خبر بازگشت کل لشکر اسامه را به مدینه پس از رحلت پیامبر(ص) به نقل ازواقدی و ابنسعد آوردهاند، اما روایتهای دیگر از خلیفهبنخیاط، طبری، ابناعثم، عبداللهبنمحمدالبغوی، مقدسی و ابنعساکر، نشانگر آناند که همه لشکر اسامه درآن مقطع زمانی به مدینه بازنگشت. این لشکر بلافاصله به عنوان نخستین اقدام خلیفه، راهی شام شد و از حوادث مدینه دور ماند. غیبت بزرگان مهاجر وانصار به مدت چهل یا هفتاد روز پس از رحلت پیامبر(ص)، مهمترین عامل بود که به تثبیت خلافت انجامید؛ چه عموم آنان در زمان برخورد خلیفه با مخالفان بیعت، در مدینه حضور نداشتند.
Moayyer Z, Moftakhari H, Ayinehvand S, Rajabloo A. A Study the Effects of Dispatching Osmas΄s Division on the Manner of Political Participation of Elite Mohajere and Ansar in Saqifah and Establishing the Caliphate. مطالعات تاریخ اسلام 2013; 5 (17) :143-165 URL: http://journal.pte.ac.ir/article-1-276-fa.html
معیر زیبا، مفتخری حسین، آیینه وند صادق، رجبلو علی. بررسی تأثیراعزام لشکر اسامه بر چگونگی مشارکت سیاسی
نخبگان مهاجر و انصار درسقیفه و تثبیت خلافت
. فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام. 1392; 5 (17) :143-165