دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان ، baliz_moghadam@yahoo.com
چکیده: (2739 مشاهده)
در دوره صفویه برخی از خاندانها به دلایل مختلف از ایران به سرزمینهای مجاور، از جمله هندوستان، مهاجرت کردند. مهاجرت این خاندانها تأثیرات عمیقی بر حیات سیاسی و فرهنگی این کشورها بهجا گذاشت. از جمله این خاندانها، خاندان طهرانی بود که در دوره صفویه به هندوستان مهاجرت کردند. خدمات این خاندان به سلسله تیموریان هند از دوره اکبرشاه(963-1014ه.ق) آغاز و در دوره پادشاهی فرزندش جهانگیر(1014-1036ه.ق) به اوج خود رسید؛ چنانکه در این دوره غیاث الدین طهرانی و دو فرزندش مهرالنساءبیگم و ابوالحسنخان، عناوین مهمی چون اعتمادالدوله، ملکه و خانسامانی را به خود اختصاص دادند و در جریان سیاست داخلی و خارجی تیموریان هند نقش فعالی ایفاء کردند. این مقاله بر آن است که ضمن نگاهی به پیشینه این خاندان در دوره صفویه، با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی جایگاه و تأثیر حضور آنها در حیات سیاسی و فرهنگی دوره جهانگیر تیموری بپردازد.
Alizadeh Moghadam B - U - S. A Glance to the Place of E‘temad ud-Dawla Tehrani Family
in Jahangir Timurid Period
. مطالعات تاریخ اسلام 2013; 5 (17) :93-116 URL: http://journal.pte.ac.ir/article-1-274-fa.html
علیزاده مقدم بدرالسادات. نگاهی به جایگاه خاندان اعتمادالدوله طهرانی در دوره جهانگیر تیموری. فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام. 1392; 5 (17) :93-116