|
گونه شناسی حظیره های مقابر خراسان بزرگ از سده های اولیه تا قرن ۱۴ق.
|
جواد نیستانی*   ، فاطمه حجی زاده |
| گروه باستان شناسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس ، jneyestani@modares.ac.ir |
|
|
چکیده: (1461 مشاهده) |
vدر ارتباط با ساختار و سیر تحول آرامگاههای حظیرهای پژوهشی صورت نگرفتهاست. پژوش حاضر بر آن است تا از طریق مطالعات کتابخانهای و بررسی میدانی، چگونگی ساختار و سیر تحول این نوع از مقابر را بررسی و مطالعه کند. از اینرو برای شناخت فرم، موقعیت مکانی، مصالح، تزیینات و وجوه افتراق و اشتراک آنها، ۸ نمونه مطالعاتی از مقابر حظیرهای در منطقه خراسان بزرگ در نظر گرفته شدهاست.
یافتهها نشان میدهد که این نوع از مقابر در مراحل آغازین، با دیوار محصور بوده که غالبا جمعی از قبور را احاطه میکردهاست. این قبور با گذشت زمان و به احتمال از سدههای ۵ و۶ق، از فضایی ساده به حظیره مرکب از نوع اول( ساده) و پس از آن در دوره تیموریان و شیبانیان به حظیره مرکب از نوع دوم( پیچیده) تبدیل شدهاند. در هر دوره تاریخی نیز در فرم، ساختار، موقعیت قرارگرفتن و تزیینات آنها تغییرات قابل توجهای روی دادهاست. |
|
| واژه‌های کلیدی: مقبره، حظیره، معماری‌اسلامی، خراسان بزرگ( آسیای مرکزی، خراسان، افغانستان). |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تاریخ هنر اسلامی
دریافت: 1402/12/13 | ویرایش نهایی: 1403/6/21 | پذیرش: 1403/5/10 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/6/21
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
