|
بررسی جایگاه سیاسی غریبان در حکومت نظام‌شاهیان
|
هدی سید حسین زاده*    |
| استادیار گروه دانشنامه زبان و ادب فارسی در شبه‌قاره، فرهنگستان زبان و ادب فارسی ، hodahoseinzadeh@yahoo.com |
|
|
چکیده: (1408 مشاهده) |
غریبان یا آفاقیان مهاجرانی عمدتاً شیعه بودند که از نقاط مختلف، به‌ویژه ایران به هند رفتند و در دوره نظام‌شاهیان در دکن نقش مهمی ایفا کردند. این پژوهش با رویکرد توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه‌ای، درصدد یافتن پاسخ برای این پرسش است که: این گروه از مهاجران از چه جایگاه سیاسی در دوره نظام‌شاهیان برخوردار بودند و چه علل یا عواملی در تحکیم یا تضعیف موقعیت سیاسی و اجتماعی آنان دخالت داشت؟ یافته‌های پژوهش حکایت از این دارد که در نیمه اول حکومت این سلسله، غریبان از موقعیت عالی برخودار بودند و موفق شدند منشأ خدمات مهم سیاسی و فرهنگی در جامعه میزبان باشند، اما پس از ضعف هیئت حاکمه و افزایش رقابت غریبان با دکنیان، موقعیت آنها متزلزل شد و شمار زیادی از غریبان به سرزمین‌های مجاور مهاجرت کردند. گرچه با بهبود شرایط سیاسی، تعدادی از آنها دوباره به احمدنگر بازگشتند، اما دیگر هرگز نتوانستند به موقعیت پیشین خود دست یابند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: غریبان، آفاقیان، نظام‌شاهیان، دکن، احمدنگر، مهاجرت |
|
|
متن کامل [PDF 823 kb]
(264 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تاریخ اسلام/میان رشته ای
دریافت: 1402/7/8 | ویرایش نهایی: 1402/11/10 | پذیرش: 1402/7/10 | انتشار: 1402/7/10 | انتشار الکترونیک: 1402/7/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
