:: دوره 9، شماره 33 - ( مطالعات تاريخ اسلام، 1396 ) ::
جلد 9 شماره 33 صفحات 122-101 برگشت به فهرست نسخه ها
تاریخ و تبار اندیشه وحدت اسلامی میان فریقین در میان علمای معاصر امامیه
کامیار صداقت ثمرحسینی*
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ، kamyarsedaghat@gmail.com
چکیده:   (3895 مشاهده)
مقاله حاضر با رویکردی ساختارگرایانه و از خلال مطالعه‌ای توصیفی - تحلیلی، با مرور ادبیات و منابع گوناگون درباره وحدت اسلامی و تشریح تبار و شجره فقهی مهمترین عالمان وحدت‌گرا و تقریبی امامیه، چهار دسته ادبیات تاریخی (طرح نادرشاه؛ طرح اتحادیه اسلام؛ طرح فقه مقارن و طرح متون مشترک) را مورد بررسی قرار می‌دهد و موفقیت ایده تقریب مذاهب اسلامی را درگرو باهم دیدن همگی تجربیات و پیوند آنان در کنار یکدیگر می‌داند؛ به‌نحوی‌که محور عقیدتی آن بر پایه اصول مشترک و محور عملیاتی آن در میان فقهای فریقین با همراهی سیاستمداران و مصلحان اجتماعی باشد. ازاین‌رو هیچ‌یک از ادبیات و منابع تقریبی را نباید جدای از هم دید. پرسش‌های مورد توجه مقاله حاضر عبارت‌اند از: (1) چند دسته ادبیات و منابع در خصوص اندیشه وحدت اسلامی موجود است؟ (2) شجره آموزشی اندیشه تقریب فقهی در میان علمای امامیه در چه مکاتبی است؟
 
 
واژه‌های کلیدی: اتحادیه اسلام، تقریب مذاهب اسلامی، دارالتقریب قاهره، فقهای معاصر شیعه، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
متن کامل [PDF 370 kb]   (2653 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي تاریخ اسلام
دریافت: 1396/6/20 | ویرایش نهایی: 1396/6/21 | پذیرش: 1396/6/20 | انتشار: 1396/6/20 | انتشار الکترونیک: 1396/6/20


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 9، شماره 33 - ( مطالعات تاريخ اسلام، 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها