مقاله حاضر با رویکردی ساختارگرایانه و از خلال مطالعهای توصیفی - تحلیلی، با مرور ادبیات و منابع گوناگون درباره وحدت اسلامی و تشریح تبار و شجره فقهی مهمترین عالمان وحدتگرا و تقریبی امامیه، چهار دسته ادبیات تاریخی (طرح نادرشاه؛ طرح اتحادیه اسلام؛ طرح فقه مقارن و طرح متون مشترک) را مورد بررسی قرار میدهد و موفقیت ایده تقریب مذاهب اسلامی را درگرو باهم دیدن همگی تجربیات و پیوند آنان در کنار یکدیگر میداند؛ بهنحویکه محور عقیدتی آن بر پایه اصول مشترک و محور عملیاتی آن در میان فقهای فریقین با همراهی سیاستمداران و مصلحان اجتماعی باشد. ازاینرو هیچیک از ادبیات و منابع تقریبی را نباید جدای از هم دید. پرسشهای مورد توجه مقاله حاضر عبارتاند از: (1) چند دسته ادبیات و منابع در خصوص اندیشه وحدت اسلامی موجود است؟ (2) شجره آموزشی اندیشه تقریب فقهی در میان علمای امامیه در چه مکاتبی است؟
Sedaghat Samar Hoseini K. The Genealogy of “Islamic Unity Thought” among the Contemporary Imami Shiite Ulama. مطالعات تاریخ اسلام 2017; 9 (33) :101-122 URL: http://journal.pte.ac.ir/article-1-192-fa.html
صداقت ثمرحسینی کامیار. تاریخ و تبار اندیشه وحدت اسلامی میان فریقین در میان علمای معاصر امامیه. فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام 1396; 9 (33) :122-101