|
عطر رازیانه های سرخ: رهبران اسماعیلی در قرن 11 ق / 17 م
|
شفیق نزارعلی ویرانی  ، صدیقه کاردان |
| دانشگاه تورنتو کانادا |
|
|
چکیده: (928 مشاهده) |
منابع اسماعیلی و ضد اسماعیلی در نحوهی ترسیم «داعیان» اسماعیلی، سخت متفاوت هستند. از نظر نویسندگان اسماعیلی، داعیان مؤمنانی نجیب، مهربان و متدین بودند که پیام واقعی اسلام را تبلیغ میکردند، در حالی که از نگاه بدخواهان، شرورانی شوم و بی‌وجدان بودند. بااینحال، همه در یک ویژگی اتفاق نظر داشتند: داعیان عموماً با احتیاط و ناشناس و به دور از چشم کنجکاو مقامات متخاصم فعالیت میکردند. بنابراین، شعر قرن یازدهم / هفدهم خالو محمود علی اسماعیلی که در این مقاله ویرایش و تحلیل شده است، موردی نادر است. شاعر در دوره‌ای که تقریباً چیزی از اسماعیلیان نمی‌دانیم، اشخاص برجستهی جماعت اسماعیلی را در مکان‌هایی پراکنده در سراسر خراسان، قهستان، بدخشان، عراق، ترکستان و هندوستان برمی‌شمارد. در این مقاله به نسخ خطی موجود شعر و عروض آن پرداخته شده است. در ادامه با ارائهی تصحیح انتقادی اثر، عناصری در شعر که انعکاس گونهی ادبی «دعای تقرب» است، مورد بحث قرار میگیرند و نیز آنچه را که می‌توانیم درباب خود شاعر استنباط کنیم، تحلیل می‌کنند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: اسماعیلی، تقیه، رازیانه ی سرخ، داعی، دعای تقرب، خراسان، قهستان، بدخشان، عراق، ترکستان، هندوستان، ایران دوره میانه. |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایران دوره صفوی
دریافت: 1401/4/3 | پذیرش: 1401/9/2 | انتشار: 1401/10/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
