تشیع از بدو خلافت عباسیان با چالشهای فکری گوناگونی از سوی حکومت و برخی جریانهای فکری مواجه بوده است. پژوهش حاضر با بهرهگیری از منابع کتابخانه ای،گزارش و شواهد تاریخی، در پی یافتن پاسخ به این پرسش است که موضع شیعه امامیه در مقابل صفآرائیهایی که از سوی جریانها صورت میگرفت چه بود و اساساً چگونه توانست هویت خود را در مقابل آنان حفظ نماید؟با تسلط ترکان بر خلافت اسلامی و سلطه عقیدتی سلفیه، شیعیان در تنگناهای سیاسی، اجتماعی بیشتری قرار گرفتند. در این دوره،امامان(ع) توانستند متناسب با مقتضیات زمان و مکان، راهکارهای ویژهای چون مناظره، طرد، تکفیر، مکاتبه و... استراتژی حفاظت از جریان فکری شیعه و رشد تمدنی امامیه را دنبال نمایند.
بر اساس یافتههای این تحقیق که به روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته؛ابناءالرضا(ع) با معرفی معارف توحیدی و آموزههای مکتب تشیع؛ همواره در مبارزات، مکاتبات و مناطرات خود، تنها راهحل ریشه ای برای نجات جامعه و هدایت جریانهای فکری را توجه و تمسک به ثقلین مطرح میکنند و سایر جریانهای فکری را عاری از انحراف ندانستهاند.
sepehri M, mohammadii A. Imami Shiites and the Political Thoughts of the Islamic Society from the time of Imam jawad(P.U.H) to the time of Lesser Occultation (836-886 A.D) (221-260). مطالعات تاریخ اسلام. 2020; 13 (48) URL: http://journal.pte.ac.ir/article-1-735-fa.html
سپهری محمد، محمدی عباسعلی. شیعه امامیه و جریانهای سیاسی فکری جامعه اسلامی از روزگار امام جواد(ع) تا غیبت صغری(221 - 256). فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام. 1399; 13 (48)