با شکل‌گیری حکومت صفوی در اوایل قرن دهم، مناطق مختلف ایران تحت تأثیر تحولات سیاسی و اجتماعی آن قرار گرفت. گیلان در آستانه برآمدن صفویان به دست حکومت­های محلی اداره می‌شد و این حکومت­ها در پناه دادن به صفویان به­ویژه شاه اسماعیل بنیانگذار صفوی نقش مهمی داشتند. روابط صفویان با حکومت­های مستقر در گیلان در ابتدا دوستانه و پس از مدتی بنا به دلایلی خصمانه شد و در نهایت صفویان در اوایل قرن یازدهم به گیلان حمله کرده، حکومت­های محلی را ساقط و آنجا را ضمیمه حکومت مرکزی کردند. سؤال اصلی پژوهش این است که ایلات کرد چرا و چگونه زمینه تسلط صفویان را بر گیلان فراهم ساختند و در این جهت چه نقشی داشتند؟ برخی از ایلات کرد پیش از تسلط صفویان در گیلان سکنا داشتند؛ از این­رو حضور پرشمار ایلات کرد در سپاه صفوی و نیاز صفویان به ایجاد امنیت نظامی در گیلان به­سبب سقوط خاندان­های حکومتگر سبب شد تا برخی از آنها پس از تصرف گیلان در آنجا مستقر شوند.