زمینه های پیوستگی و پایداری فرهنگی ایران در سده های نخستین اسلامی
|
حلیمه جعفرپورنصیرمحله* ، احمدرضا خضری |
دانشگاه تهران ، jafarpoor.h@gmail.com |
|
چکیده: (4227 مشاهده) |
پس از فتح ایران به دست اعراب و تغییر نظام سیاسی این سرزمین، ایران توانست درون مایه فرهنگی و اصالت تاریخی، هنری و ادبی خود را حفظ کند. اگرچه باید اسلام پذیری ایرانیان را نقطه عطفی در تاریخ این کشور دانست که موجب دگرگونیهای عمیقی در جامعه ایران گردید، اما شکست از اعراب و گرویدن به اسلام به معنای اتمام قدرت فرهنگی ایران نبود. زیرا عناصر فرهنگ ایرانی و حضور ایرانیان در سدههای نخستین اسلامی چنان نیرومند بود که نه تنها هویتی نوین و ممتاز را در درون جهان اسلام آفرید، بلکه ملل همجوار را نیز تحت تاثیر قرار داد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد عواملی چون عربگرایی امویان، قدرتیابی عباسیان، ظهور سلسلههای محلی، نهضت شعوبیه، تعامل جامعه ایرانی و اسلامی و تحولات ادبی-هنری زمینههای پایداری و پیوستگی فرهنگی ایران را در سدههای نخستین اسلامی فراهم ساخت. مقاله حاضر، کوشیده است علل و زمینههای پایداری فرهنگ ایرانی را پس از ورود اسلام به ایران با مطالعه تاریخی و روش توصیفی-تحلیلی بررسی نماید. |
|
واژههای کلیدی: زمینههای پیوستگی فرهنگی، ایرانیان، نهضت شعوبیه، زبان فارسی، سلسلههای ملی و محلی. |
|
متن کامل [PDF 450 kb]
(448 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي تاریخ اسلام دریافت: 1399/3/21 | ویرایش نهایی: 1401/1/31 | پذیرش: 1399/5/13 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/3/30 | انتشار: 1399/10/10 | انتشار الکترونیک: 1399/10/10
|
|
|
|