|
تأثیر خشکسالی و قحطی بر وضعیت مالکیت زمین در ایران عصر ناصری
|
داریوش رحمانیان*   ، مهدی میرکیایی |
| دانشگاه تهران، گروه تاریخ ، rahmanian@ut.ac.ir |
|
|
چکیده: (2445 مشاهده) |
با انحطاط صنایع دستی و کاهش صادرات ابریشم در عصر ناصری، اقتصاد کشور، عمیقاً به بخش کشاورزی وابسته شد. به این ترتیب، زمین و مالکیت آن اهمیتی بیش از گذشته یافت. قحطی‌ها که معلول مجموعه‌ای از عوامل طبیعی و اقتصادی بودند موجب مرگ و میر و مهاجرت کشاورزان و کشت نشدن زمین‌های کشاورزی می‌شدند. کاهش محصولات زراعی، یا زمین‌ها را به تصرف دولت و ملاکان بزرگ درمی آورد و یا به موقوفات می‌افزود. این وضعیت به تضعیف خرده مالکی و تبدیل خرده مالکان به کارگران روزمزد می‌انجامید. قحطی، دولت را دچار بحران مالی می کرد و دولت برای رهایی از این بحران به فروش خالصه‌ها پرداخت. فروش خالصه‌ها قیمت غلات را افزایش داد، طبقه جدید تاجر- ملاک را پدید آورد و بر قدرت و نفوذ سیاسی ملاکان بزرگ افزود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: قحطی، خشکسالی، آفت‌زدگی، مالکیت ارضی، عصر ناصری |
|
|
متن کامل [PDF 312 kb]
(705 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي تاریخ اسلام
دریافت: 1396/6/22 | ویرایش نهایی: 1399/7/20 | پذیرش: 1396/6/22 | انتشار: 1396/6/22 | انتشار الکترونیک: 1396/6/22
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
