جامعه عثمانی متشکل از افرادی از ادیان، مذاهب و اقوام مختلف بود که بهمدت چندین سدهتحت حاکمیت حکومت عثمانی زندگی کردند. مسئلۀ اصلی پژوهش حاضر بررسی جایگاه اقلیتهای دینی در ساختار اداری و حقوقی عثمانی تا سدۀ سیزدهم/ نوزدهم است. این پژوهش با روش کتابخانهای و با رویکرد توصیفی- تحلیلی صورت گرفت و نتیجۀ آن نشان داد عثمانیها که جوامع متعدد دینی- قومی تحت حاکمیت خود را برپایه دین و مذهب سازماندهی کرده بودند، اختیارات و امتیازات نسبتا زیادی به هر کدام از آنها داده بودند، بهطوریکه هر جامعۀ دینی- مذهبی در بهجای آوردن آیین و سنتهای خود آزاد بود، و در امور مربوط به احوال شخصیه، قضاوت و آموزش خودمختار محسوب میشد. هیچ غیرمسلمانی بهسبب دین و اعتقاداتش بهصورت سیستماتیک مورد ظلم، فشار و شکنجه واقع نمیشد.این موقعیت اقلیتها و خودمختاری و آزادی عمل آنها در تضاد با وضع اقلیتهای دینی- مذهبی در کشورهای اروپایی آن دوره بود که اتباع یهودی و غیرکاتولیک خود را بهسبب مسائل مذهبی تحت تعقیب، آزار و شکنجه قرار میدادند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله: تاریخ تمدن اسلامی دریافت: 1403/7/27 | ویرایش نهایی: 1404/3/11 | پذیرش: 1403/12/1 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/1/8 | انتشار: 1404/3/10 | انتشار الکترونیک: 1404/3/10
