|
جنبش آلاش و تکوین قزاقستان؛ در تکاپوی گذار از جامعۀ ایلی به دولت-ملت (1917-1920)
|
علی کالیراد*    ، فرزاد امینی آریا |
| استادیارگروه تاریخ، دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، kalirad@ut.ac.ir |
|
|
چکیده: (817 مشاهده) |
جنبش آلاش در اوایل سدۀ بیستم میلادی توسط گروهی از روشنفکران قزاق در مستملکات آسیایی امپراتوری روسیه شکل گرفت، در پی تحولات سال 1917 هیئتی سیاسی یافت و حکومت «آلاشاوردا» از دل آن زاده شد. حاکمیت روس‌ها به‌خصوص سیاست آنان در تصاحب اراضی و اسکان مهاجران، قزاق‌ها را با مسائل تازه‌ای مواجه ساخت. روشنفکران به عنوان نیروی نوین سیاسی-فرهنگی کوشیدند در برهۀ انقلاب 1905 و جنگ جهانی اول به سخنگوی مطالبات قزاق‌ها تبدیل شوند. با بروز انقلاب‌های فوریه و اکتبر 1917، روشنفکران قزاق با فرصت‌ها و چالش‌های پیش‌بینی‌نشده‌ای روبه‌رو شدند و کوشیدند در فترت پیش‌آمده، رهبری سیاسی قزاق‌ها و پی‌ریزی یک دولت-ملت مدرن را برعهده گیرند. حکومت آلاش -گرفتار میان طرف‌های درگیر در جنگ داخلی روسیه- می‌بایست بر مجموعه‌ای از مشکلات داخلی و رقابت‌های درونی فائق آید و در عین حال، امکان بهره‌مندی از حمایت خارجی را نداشت. آلاشاوردا سرانجام در سال 1920 تسلیم بلشویک‌ها شد. با وجود این، بازخوانی میراث سیاسی و فکری آن در قزاقستان پس از استقلال همچنان ادامه دارد.
|
|
| |
|
|
متن کامل [PDF 684 kb]
(831 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تاریخ آسیای میانه و ققفاز
دریافت: 1401/6/5 | ویرایش نهایی: 1401/9/14 | پذیرش: 1401/7/14 | انتشار: 1401/7/10 | انتشار الکترونیک: 1401/7/10
|
|
|
|
|
|
