|
منابع مشروعیت نهاد وزارت در قرون میانه ی تاریخ ایران(قرون پنجم تا نهم)
|
علی اکبر نجفی رودمعجنی   ، جواد عباسی* ، محمد تقی ایمان پور |
| دانشگاه فردوسی ، jabbasi@um.ac.ir |
|
|
چکیده: (1724 مشاهده) |
| نهاد وزارت یکی از ارکان مهم قدرت سیاسی و نظام اداری در تاریخ ایران بعد از اسلام از جمله در دوره میانه آن بوده است. گرچه این نهاد در پیوند با ارکان دیگر هرم قدرت یعنی مقام سلطنت و امارت در مرتبه دوم و گاه سوم قرار می‌گرفت اما از مجموع نظریه‌پردازی‌ها و گزارش‌های تاریخی موجود چنین برمی‌آید که توجیه موجودیت و یا اثبات مشروعیت آن تنها در وابستگی آن به موجودیت و مشروعیت نهاد سلطنت یا خلافت خلاصه نمی‌شده و برای تضمین بقای خود نیازمند نوعی از اثبات مشروعیت مستقل نیز بوده است. بدین ترتیب این پرسش پیش می‌آید که منابع مشروعیت‌بخش به مقام وزارت در تاریخ میانه ایران کدام‌ها بودند؟ براساس یافته‌های پژوهش حاضر که به روش کتابخانه‌ای – اسنادی و با رویکرد توصیفی – تحلیلی انجام یافته است سه منبع «شرع»، «کارآمدی» و «سنّت حکمرانی ایرانی» مهم‌ترین این منابع را تشکیل می‌داده‌اند. |
|
| واژه‌های کلیدی: وزارت، مشروعیت، شرع، کارآمدی، سنّت حکمرانی ایرانی |
|
|
متن کامل [PDF 444 kb]
(1356 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي تاریخ اسلام
دریافت: 1396/11/3 | ویرایش نهایی: 1397/12/26 | پذیرش: 1397/6/21 | انتشار: 1397/12/24 | انتشار الکترونیک: 1397/12/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
