دانشگاه آزاد اسلامی- واحد نجف آباد ، Yousef_jamali2000@yahoo.com
چکیده: (2686 مشاهده)
در سال 524 م.، نمایندگان دولت‌های ساسانی، بیزانس، اعراب لخمی و اعراب حمیری در منطقۀ رملّه در نزدیکی شهر حیره و در حضور پادشاه لخمی، منذر سوم گرد آمدند. موضوع اصلی این اجلاس، مذاکره برای آزادسازی اسیران بلندمرتبۀ بیزانسی و عقد پیمان صلح میان بیزانس و منذر سوم لخمی بود که با حملاتی ویرانگر توانسته بود ضرباتی مهلک بر این دولت وارد سازد. با این حال در میانۀ این اجلاس، نمایندۀ دولت یهودی حمیر نیز با به همراه داشتن نامه‌ای از سوی ذونواس، پادشاه یمن به جمع مذاکره‌کنندگان اضافه شد. ذونواس که پس از به قدرت رسیدن در یمن، سیاست خصمانه‌ای علیه حبشیان مسیحی و دولت بیزانس در پیش گرفته بود، خواستار برقراری پیمان اتحادی میان یمن و دولت‌های ساسانی و لخمیان به‌عنوان بزرگ‌ترین رقیبان دولت بیزانس بود. با این همه، نتیجۀ مذاکرات دیپلماتیک در اجلاس رملّه به عدم همکاری ساسانیان و اعراب لخمی با دولت حمیری انجامید. این موضوع خیلی زود باعث سقوط سلسلۀ حمیریان در یمن به‌دست اتحادیۀ بیزانس و آکسوم شد. با سقوط دولت یهودی حمیر، دولت بیزانس موفق شد، حوزۀ نفوذ خود را بر کرانه‌های دریای سرخ گسترش دهد و سیاست فعالی را علیه منافع دولت ساسانی در تجارت میان شرق و غرب در پیش گیرد، لذا از مهم‌ترین ریشه‌های حملۀ نظامی ساسانیان به یمن، در سال 570 م. (سال تولد پیامبر اکرم اسلام) و تصرف این سرزمین به منظور بر قراری توازن قوا و در اختیار گرفتن دروازۀ جنوبی در برابر بیزانس بود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله: تخصصي تاریخ اسلام دریافت: 1396/9/28 | ویرایش نهایی: 1396/10/3 | پذیرش: 1396/9/28 | انتشار: 1396/9/28 | انتشار الکترونیک: 1396/9/28
