پژوهش حاضر به بررسی عملکرد مؤسسات آموزش عالی در امپراتوری عثمانی میپردازد. سلاطین عثمانی به آموزش و تأسیس دانشگاه توجه ویژهای داشتند و نهادهایی را برای کمک به جامعه ایجاد کردند. با این حال، این مؤسسات نتوانستند مانند نمونههای غربی خود به پیشرفت کشور کمک کنند. نهادهای آموزش عالی عثمانی با الگوگیری از غرب شکل گرفتند، اما به دلیل شرایط نامناسب، با چالشهای بسیاری روبهرو شدند. این تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی تاریخی، عملکرد این مؤسسات و نحوه جذب دانشجویان را بررسی میکند. یافتهها نشان میدهد که تأسیس دانشگاهها نیازمند توسعه مدارس ابتدایی و متوسطه برای آمادهسازی دانشآموزان است؛ امری که در آن دوره نادیده گرفته شد. بنابراین، مؤسسات آموزش عالی عثمانی بیشتر شبیه مکاتب متوسطه بودند تا دانشگاههای واقعی. سؤال اصلی پژوهش این است که هدف از ایجاد مؤسسات آموزش عالی در امپراتوری عثمانی چه بود و چه موانع و مشکلاتی در مسیر تحقق این هدف وجود داشت؟